Wij zitten nu in Ljubljana, de hoofdstad van Slovenie. We wouden doortrekken naar Kroatie, maar ik ben mijn weeral kwijtgespeeld waardoor ik de grens niet over kon. Helaas :(
We zitten bij Tomas en Samir, twee kennissen van mij. Heel vriendelijke mensen. De eerste avond de locale schnaps kunnen drinken en veel bier. Je moet weten dat we dus heel goed geslapen hebben. Vandaag hebben we lekker bbq gedaan. Hmmmmmm. Je zou eens moeten weten hoe gastvriendelijk de mensen hier zijn.
Tot hiertoe verloopt alles vrij vlot. Kevin zijn uitlaat was afgebroken, maar dat hebben we kunnen fixen. Later hebben ze het in een garage kunnen dichtlassen. Het weer valt dus heel goed mee. Lekker zweten in die luchtdichte pakken. Bweurk ... Twee dagen op rij hebben wij zware onweders gehad.
Ik ga nu eindigen want we gaan hier de stad in.
Over and out!!!
donderdag 8 juli 2010
vrijdag 2 juli 2010
De eerste echte update
Zo hier zijn we dan. In de Po vallei in Italie. Ik lig hier te chillen in een lederen sofa met bruinrode bekleding. Je kent dat wel. Zo eentje dat bij je grootouders stond in, model jaren 70. De vochtigheid speelt parten maar niets kan ons tegenhouden.
De eerste dagen waren een grote ramp. Kevin had zijn motor per ongeluk laten vallen, maar niets ergs. Enkel de pinker òoeten vastplakken.
Ik ben mijn papieren kwijt ... in Geneve heb ik de hel doorstaan om binnen de 2 uur een voorlopige pas t verkrijgen samen met een attest van verlies. Nooit meer. Bij 35 graden door een binnenstad kachelen met volle bepakking en volledig outfit. Nu heb ik alle papieren en kan ik rustig richting Kroatie meereizen.
Philip heeft zijn intercom kzijtgespeeld. Niets ergs, maar wel jammer.
De voorbije dagen waren hectisch. We zijn sterk genoeg om onze plan te trekken.
Vandaag de route des grandes alpes gereden en zitten nu dus in Italie. Morgen naar Monaco en Parma zien te halen.
Nu moet ik afsluiten want ik wit op iemand anders haar notebook.
Groetjes van,,
Piotr Philip Kevin
De eerste dagen waren een grote ramp. Kevin had zijn motor per ongeluk laten vallen, maar niets ergs. Enkel de pinker òoeten vastplakken.
Ik ben mijn papieren kwijt ... in Geneve heb ik de hel doorstaan om binnen de 2 uur een voorlopige pas t verkrijgen samen met een attest van verlies. Nooit meer. Bij 35 graden door een binnenstad kachelen met volle bepakking en volledig outfit. Nu heb ik alle papieren en kan ik rustig richting Kroatie meereizen.
Philip heeft zijn intercom kzijtgespeeld. Niets ergs, maar wel jammer.
De voorbije dagen waren hectisch. We zijn sterk genoeg om onze plan te trekken.
Vandaag de route des grandes alpes gereden en zitten nu dus in Italie. Morgen naar Monaco en Parma zien te halen.
Nu moet ik afsluiten want ik wit op iemand anders haar notebook.
Groetjes van,,
Piotr Philip Kevin
donderdag 1 juli 2010
Dag 3 Lausanne
Hoiallemaal
we wijn in lausanne, zwitserland geraakt. We maken het goed en het weer is zelfs te goed. De motoren presteren heel goed en het olieverbruik valt reuze mee. We hebben reeds wat problemen gehad.
Kevin heeft yijn motor per ongeluk in het gras laten vallen. Niets ergs. Pinkertje kapot, das al.
Piotr is yijn bankkaarten en pa s kwijt. niet leuk. veel rompslomp. maar alless is is in orde.
Philip is yijn scala rider kyijt gespeeld.
Weinig tijd weinig tijd. Vandaag rijden wij zo ver mogelijk richting monaco. Over&out
we wijn in lausanne, zwitserland geraakt. We maken het goed en het weer is zelfs te goed. De motoren presteren heel goed en het olieverbruik valt reuze mee. We hebben reeds wat problemen gehad.
Kevin heeft yijn motor per ongeluk in het gras laten vallen. Niets ergs. Pinkertje kapot, das al.
Piotr is yijn bankkaarten en pa s kwijt. niet leuk. veel rompslomp. maar alless is is in orde.
Philip is yijn scala rider kyijt gespeeld.
Weinig tijd weinig tijd. Vandaag rijden wij zo ver mogelijk richting monaco. Over&out
zondag 27 juni 2010
Update 8
De zon schijnt en de radio staat hard. Ik beeld me in dat ik ergens vogels hoor fluiten. Door de gamellen, papieren, kleren en reistassen zie ik het bos, heu, mijn bed niet meer. Mijn kamer is een stortplaats geworden. Ik durf wedden dat ik hier een uniek ecosysteem aan het maken ben. Een microklimaat, in tegenstelling tot wat er in ons hoofd omgaat!
Dinsdagochtend om 8u in de ochtend vertrekken wij richting Kroatië en volgens de weerberichten zal het snikheet zijn die dag. Die drie hete b(r/l)okken zullen wel zweten, maar niets dat ons in de weg kan staan. Want wij zijn (bijna) weg! Sinds oktober vorig jaar zijn wij aan het plannen. Acht maanden nagelbijten en stress. Tijdens die acht maanden werd de vriendschap nog hechter. Van België naar Kroatië: van vriend naar goede vriend.
De Honda van Kevin is er helemaal klaar voor. Na een onderhoud is de distributieketting aangespannen, want deze rammelde enorm bij een koude start. De grote grijze wolk is ook verdwenen na het afstellen van de carburatoren en het mengsel. Met twee 30l zijtassen, een grote bagagerol van 60l en eentje van 65l denkt Kevin heel zijn inboedel mee te krijgen. Dit zal zeker lukken, want met 155l bagageruimte kom je heel ver. Zo ver als Kroatië.
We hebben het voornaamste gereedschap mee, alsook reserve bougies, gas/koppelingskabel, EHBO, bandenreparatie en zekeringen. We nemen eigenlijk zoveel mee dat we het amper kunnen opsommen. We kunnen alvast zeggen dat we goed voorbereid zijn. Touring staat ons bij indien er iets verkeerd zou gaan. Altijd handig zo 'n wegenbijstand in heel Europa.
Wij willen alvast iedereen bedanken voor de hulp, kennis, vriendschap, steun! Zonder jullie zouden we het niet zover gehaald hebben... en de mannen van www.mojomoto.be zijn TOP! Ook dank aan de bevallige dames die model stonden bij onze motoren. Dank aan mr. Schizo voor het ontwerp van onze 3by3sticker!
Onderweg zullen wij een dagboek bijhouden die wij onderweg of achteraf zullen posten zodat iedereen kan meelezen wat ons allemaal is overkomen onderweg.
Als je ons wilt uitwuiven op dinsdagochtend 29 juni: Parking GVA, net over de afrit Linkeroever. Om 7u45.
Over & out!
dinsdag 8 juni 2010
Update 7
De witte roker leeft!
Ik mag jullie met veel vreugde vertellen dat Kevin zijn CB 750 F tot leven is gekomen. Sinds maandag heeft hij zijn nummerplaat en kan hij met zijn blauwe vinvis door de straten laveren.
We moesten eerst even de carburatoren aflaten omdat hij niet meteen wou starten, maar eens dit gedaan was .. hohoo .. manman ... een druk op de knop en de hele boel kwam tot leven. Je hoort de distributieketting wel wat rammelen, maar dat is normaal bij deze modellen. Donderdag krijgt deze motor een groot onderhoud.
De Beemer
Philip zal niet meer rond raken met het papierwerk van zijn CBX 750 F. Heel jammer, maar gelukkig beschikt hij over een motor die zonder problemen mee op reis kan. Door een storing van de boordcomputer en een open uitlaat, weigerde de beemer boven de 5000 toeren uit te komen in bijna alle versnellingen. Nu is de originele uitlaat gestoken en de motor reageert veel beter. Een voordeel aan deze moto is dat het enorm comfortabel is en dat er veel bagage aan kan gehangen worden.
De rode draak ontwaakt
De rode draak zou terug werken. Vanavond mag ik het oudje ophalen bij de garage. Het zou iets met 'den elektriek' te maken hebben. Eens ik wat meer weet, zal ik jullie op de hoogte brengen. Binnenkort laat ik nieuwe wiellagers steken bij onze sponsor Mojomoto. Daarnaast heb ik nog een kilometerkabel nodig, want de oude is ergens kapot gegaan.
Tot zo ver de update!
Ik mag jullie met veel vreugde vertellen dat Kevin zijn CB 750 F tot leven is gekomen. Sinds maandag heeft hij zijn nummerplaat en kan hij met zijn blauwe vinvis door de straten laveren.
We moesten eerst even de carburatoren aflaten omdat hij niet meteen wou starten, maar eens dit gedaan was .. hohoo .. manman ... een druk op de knop en de hele boel kwam tot leven. Je hoort de distributieketting wel wat rammelen, maar dat is normaal bij deze modellen. Donderdag krijgt deze motor een groot onderhoud.
Philip zal niet meer rond raken met het papierwerk van zijn CBX 750 F. Heel jammer, maar gelukkig beschikt hij over een motor die zonder problemen mee op reis kan. Door een storing van de boordcomputer en een open uitlaat, weigerde de beemer boven de 5000 toeren uit te komen in bijna alle versnellingen. Nu is de originele uitlaat gestoken en de motor reageert veel beter. Een voordeel aan deze moto is dat het enorm comfortabel is en dat er veel bagage aan kan gehangen worden.
De rode draak ontwaakt
De rode draak zou terug werken. Vanavond mag ik het oudje ophalen bij de garage. Het zou iets met 'den elektriek' te maken hebben. Eens ik wat meer weet, zal ik jullie op de hoogte brengen. Binnenkort laat ik nieuwe wiellagers steken bij onze sponsor Mojomoto. Daarnaast heb ik nog een kilometerkabel nodig, want de oude is ergens kapot gegaan.
Tot zo ver de update!
vrijdag 4 juni 2010
Update 6
Normandië
Tijdens het verlangd weekend van 19 mei zijn wij (Philip en ik) erop uit getrokken richting Normandië ... het land der NOOOORMAANNEEEN. Klinkt gruwelijk, maar dat was het niet hoor. Normandië staat beter bekend als de plek die op 6 juni 1944 de hel werd. Kevin werd daags voordien onwel en moest forfait geven.
Philip was reeds donderdag vertrokken met zijn kameel, uch, BMW R1200 GS. Deze tourbuffel was keurig volgeladen met allerlei gerief. Van pantys tot zonnepanelen. Philip was er zeker klaar voor. De eerste dag bezocht Philip meteen Mont St. Michel en reisde terug richting Bayeux waar wij onze Chambre d'Ôtes hadden geboekt.
Vrijdag was het mijn beurt om de kleine tocht te ondernemen. Ik moet zeggen, ik had wel wat stress. Mijn hartslag naderde de begrenzer en ik kon niet stoppen met denken aan het feit dat ik in panne zou vallen. Wat een tering-gevoel om zo te vertrekken. Negen uur op de klok en ik was weg. Netjes de autostrade tot in Oostende. Oostende? Ik had mij verkeken op een hoop schoon volk en miste mijn afslag. Ik was meteen gedwongen om richting Veurne te rijden. Wel in goed gezelschap. Toen ik achter Veurne een of ander dorp, gehucht binnenreed, begon de motor heftig te bokken. Ongelooflijk irritant en zeker ongezond voor al dat kindergeld. Rodeo op twee wielen en geen zachte kussens om op te vallen. Ik zette mij snel aan de kant en demonteerde al mijn bagage om te kijken wat er scheelde. Niets te zien natuurlijk. Nu kreeg ik ademnood. Zweet werd stoom en mijn harstlag viel stil. Zal ik nog verder rijden of keer ik terug? Zo dapper / lomp (kies het juiste) dat ik ben, ben ik maar doorgereden richting Honfleur. De gps-kabel had het begeven onder de doorgedraaide spanningsregelaar, dus ik had maar 3 uur batterij op de gps. Ai ai ... gelukkig kende ik de weg tot aan Cap Gris Nez nog. Terwijl ik naar de autostrade pruttelde, deed de motor niet meer naar. Gelukkig maar. Ongeveer tachtig kilometer achter de Franse linies kwam ik het bord met Calais / Les Caps tegen. Dat is het! Daar eet ik mijn lunch en bezoek het geschut van Batterie Todt.
Een Duitse vuurpost uit de Tweede Weereldoorlog. Een aanrader om te bezoeken, tevens omdat daar nog het laatste spoorwegkannon staat. Ik heb nog wat rondgekuierd op het strand van Ambleteuse. Doeme, het werd 15u en Philip wacht al op mijn in Honfleur! Snel die rode draak de sporen gegeven en richting Honfleur geknald. Na drie uurtjes kwam ik aan bij Philip in het schilderachtig stadje! Een prachtige afsluiter van de dag. Na een keer de Pont du Normandie te hebben overgereden te hebben, trokken we weer naar Bayeux...
Dag drie was ook wel de moeite. Wij vertrokken bij onze Chambre d'Ôtes bij warm ochtendweer, maar na 5 kilometer gereden te hebben richting Omaha beach kwam de mist steeds harder opzetten. Op het strand zelf was er weinig te zien door de mist. We beslisten dan maar om naar de Omaha Beach Memorial te rijden. Je wordt er echt stil van als je al die gedenkstenen ziet. Het doet iets met jou. Ik zou het kunnen beschrijven als een gevoel van verdriet en dankbaarheid. Als je verder de kustlijn volgt kom je de andere stranden tegen en onderweg zijn er genoeg stellingen van de ouder 'Atlantic Wall'. Geen tijd om te treuzelen want om 18 uur worden wij in de Ardennen verwacht voor een barbecue ... ha ... ha .. het was reeds 16u ... dat ging nooit lukken. Direct de payage op en knallen maar. 600 Km binnen 6 uur afgelegd. Waarvan de laatste 30km langs donkere wegen waar geen verlichting schijnt te branden. Gelukkig hield de gps het net lang genoeg vol om ons lang Parijs te loodsen. Dat is daar een ware hel om door te raken. Ik durf wedden dat het op kaart niet zo simpel was geweest.
De barbecue hadden wij niet gehaald, maar daags nadien was er wel een heerlijk ritje voor door de bochtige wegen van de Ardennen. In het begin waren wij beiden nogal onwennig, maar vlug konden we het tempo volgen als geen ander. Ik reed perongeluk een stuk van mijn bot eraf en raakte met de valbescherming van de motor de grond. Was me dat verschieten.
Het was een geslaagd weekend vol zon en vreugde!
Filmpjes:
http://www.youtube.com/watch?v=ZeD8dN9IoC8
http://www.youtube.com/watch?v=Pgm77QRcWws&feature=related
Foto's zijn te bekijken op onze facebook pagina!
Goed nieuws
Kevin heeft vandaag zijn papieren ontvangen voor de motor. Aanstaande maandag mag hij zijn nummerplaat gaan halen bij de DIV!!!! Whooeeehoooo! Gewldig! Nu ben ik al zeker niet alleen met mijn oude motor! Het komt allemaal nog in orde. Philip heeft ook een uitnodiging gekregen tot betaling van de DIV, dat betekent dat hij na de betaling ook zijn papieren zal krijgen voor zijn kras oudje!!! We raken misschien nog klaar voordat we vertrekken op 29 juni!
Slecht nieuws
Mijn rode draak heeft gisteren de geest gegeven. Na een kleine kilometer rijden is hij na wat bokken stilgevallen. Verder gaf hij geen kik meer. Ik wacht verder af wat de garage zegt ....
Over & out
Tijdens het verlangd weekend van 19 mei zijn wij (Philip en ik) erop uit getrokken richting Normandië ... het land der NOOOORMAANNEEEN. Klinkt gruwelijk, maar dat was het niet hoor. Normandië staat beter bekend als de plek die op 6 juni 1944 de hel werd. Kevin werd daags voordien onwel en moest forfait geven.
Philip was reeds donderdag vertrokken met zijn kameel, uch, BMW R1200 GS. Deze tourbuffel was keurig volgeladen met allerlei gerief. Van pantys tot zonnepanelen. Philip was er zeker klaar voor. De eerste dag bezocht Philip meteen Mont St. Michel en reisde terug richting Bayeux waar wij onze Chambre d'Ôtes hadden geboekt.
Vrijdag was het mijn beurt om de kleine tocht te ondernemen. Ik moet zeggen, ik had wel wat stress. Mijn hartslag naderde de begrenzer en ik kon niet stoppen met denken aan het feit dat ik in panne zou vallen. Wat een tering-gevoel om zo te vertrekken. Negen uur op de klok en ik was weg. Netjes de autostrade tot in Oostende. Oostende? Ik had mij verkeken op een hoop schoon volk en miste mijn afslag. Ik was meteen gedwongen om richting Veurne te rijden. Wel in goed gezelschap. Toen ik achter Veurne een of ander dorp, gehucht binnenreed, begon de motor heftig te bokken. Ongelooflijk irritant en zeker ongezond voor al dat kindergeld. Rodeo op twee wielen en geen zachte kussens om op te vallen. Ik zette mij snel aan de kant en demonteerde al mijn bagage om te kijken wat er scheelde. Niets te zien natuurlijk. Nu kreeg ik ademnood. Zweet werd stoom en mijn harstlag viel stil. Zal ik nog verder rijden of keer ik terug? Zo dapper / lomp (kies het juiste) dat ik ben, ben ik maar doorgereden richting Honfleur. De gps-kabel had het begeven onder de doorgedraaide spanningsregelaar, dus ik had maar 3 uur batterij op de gps. Ai ai ... gelukkig kende ik de weg tot aan Cap Gris Nez nog. Terwijl ik naar de autostrade pruttelde, deed de motor niet meer naar. Gelukkig maar. Ongeveer tachtig kilometer achter de Franse linies kwam ik het bord met Calais / Les Caps tegen. Dat is het! Daar eet ik mijn lunch en bezoek het geschut van Batterie Todt.
Een Duitse vuurpost uit de Tweede Weereldoorlog. Een aanrader om te bezoeken, tevens omdat daar nog het laatste spoorwegkannon staat. Ik heb nog wat rondgekuierd op het strand van Ambleteuse. Doeme, het werd 15u en Philip wacht al op mijn in Honfleur! Snel die rode draak de sporen gegeven en richting Honfleur geknald. Na drie uurtjes kwam ik aan bij Philip in het schilderachtig stadje! Een prachtige afsluiter van de dag. Na een keer de Pont du Normandie te hebben overgereden te hebben, trokken we weer naar Bayeux...
Dag drie was ook wel de moeite. Wij vertrokken bij onze Chambre d'Ôtes bij warm ochtendweer, maar na 5 kilometer gereden te hebben richting Omaha beach kwam de mist steeds harder opzetten. Op het strand zelf was er weinig te zien door de mist. We beslisten dan maar om naar de Omaha Beach Memorial te rijden. Je wordt er echt stil van als je al die gedenkstenen ziet. Het doet iets met jou. Ik zou het kunnen beschrijven als een gevoel van verdriet en dankbaarheid. Als je verder de kustlijn volgt kom je de andere stranden tegen en onderweg zijn er genoeg stellingen van de ouder 'Atlantic Wall'. Geen tijd om te treuzelen want om 18 uur worden wij in de Ardennen verwacht voor een barbecue ... ha ... ha .. het was reeds 16u ... dat ging nooit lukken. Direct de payage op en knallen maar. 600 Km binnen 6 uur afgelegd. Waarvan de laatste 30km langs donkere wegen waar geen verlichting schijnt te branden. Gelukkig hield de gps het net lang genoeg vol om ons lang Parijs te loodsen. Dat is daar een ware hel om door te raken. Ik durf wedden dat het op kaart niet zo simpel was geweest.De barbecue hadden wij niet gehaald, maar daags nadien was er wel een heerlijk ritje voor door de bochtige wegen van de Ardennen. In het begin waren wij beiden nogal onwennig, maar vlug konden we het tempo volgen als geen ander. Ik reed perongeluk een stuk van mijn bot eraf en raakte met de valbescherming van de motor de grond. Was me dat verschieten.
Het was een geslaagd weekend vol zon en vreugde!
Filmpjes:
http://www.youtube.com/watch?v=ZeD8dN9IoC8
http://www.youtube.com/watch?v=Pgm77QRcWws&feature=related
Foto's zijn te bekijken op onze facebook pagina!
Goed nieuws
Kevin heeft vandaag zijn papieren ontvangen voor de motor. Aanstaande maandag mag hij zijn nummerplaat gaan halen bij de DIV!!!! Whooeeehoooo! Gewldig! Nu ben ik al zeker niet alleen met mijn oude motor! Het komt allemaal nog in orde. Philip heeft ook een uitnodiging gekregen tot betaling van de DIV, dat betekent dat hij na de betaling ook zijn papieren zal krijgen voor zijn kras oudje!!! We raken misschien nog klaar voordat we vertrekken op 29 juni!
Slecht nieuws
Mijn rode draak heeft gisteren de geest gegeven. Na een kleine kilometer rijden is hij na wat bokken stilgevallen. Verder gaf hij geen kik meer. Ik wacht verder af wat de garage zegt ....
Over & out
woensdag 19 mei 2010
Update 5
Laatste hoop
Vorige week kreeg Kevin een brief in de bus van de DIV. Hij werd verzocht om een attest van de producent met vermelding van de kilowatt door te sturen. Doorsturen? Hahah ... wij reden er gewoon naartoe. Knallen over de A12 tot in hartje Brussel. Wisten jullie dat daar een pagode staat? Nou ... ze hebben ons niet echt kunnen helpen omdat de persoon die met Kevin zijn aanvraag voor het gelijkvormigheidsattest bezig is, niet aanwezig was. Maar tjah, nu weten wij dat het attest van Honda op zijn bureau ligt. Stiekem hopen wij dat Kevin zijn papieren binnenkort in de bus zal vinden.
Bij Wouter en Jan van Mojomoto
Vorige zondag zijn we op bezoek geweest bij deze twee oversympathieke heren. Zijnde onze sponsoren, had ik bij hen een kettingsetje en stalen remleidingen besteld bij hen. Binnen de week lag alles klaar. We hadden om 11 uur in de ochtend afgesproken aan de werkplaats van Wouter. Philip besloot om mij te begeleiden tot daar met zijn machtige BMW R1200GS. Ik, ik ging met mijn rode draak de oude Suzuki.
Ik had besloten om mijn remsysteem vooraan te laten vervangen omdat ik daar helemaal geen remkracht had en dat is best nodig als je niet ergens tegenaan wilt smakken. Zodus gingen ze aan het werk.
Wouter begon meteen met de oude leidingen te vervangen. Overal zaten scheurtjes. Je kan zeggen dat de remleidingen meer onder druk kwamen, dan de remklauwen zelf. Ondertussen was Jan bezig met de ketting. Dat ging niet zo best, omdat we even een bout niet los kregen van het deksel over het klein tandwiel. Met een slagschroevendraaier kwam alles goed. De oude ketting moest worden doorgeslepen. Ik had mij dan ook vrijwilliger gesteld om de verlengkabel even vast te houden. Nou ik moet toegeven, ik ben geen grote fan van vonken en het geluid van een slijpschijf. Doet me telkens denken aan mijn tandarts. De leidingen moesten worden ontlucht. Met de hulp van een vriend van het duo waren de remmen na 20 minuten vrijwel ontlucht. Wat een karwij, en wat heb ik liggen pompen aan die remhendel ... tsss :D
Serieus, vakmanschap en service van de mannen van mojomoto.be! Klasse! Mijn motor rijdt beter en remt veel beter. Dit geef mij weer vertrouwen in mijn oude rode draak. Hij spuuwt geen vuur, maar wel olie. En ik? Ik voel me toppie!
Normandië
Met een lang weekend in aantocht, hebben wij een tripje geplanned naar Normandje. Philip vertrekt donderdag al, terwijl Kevin en ik vrijdag aansluiten in Honfleur. We verblijven in Bricqueville in een B&B.
Philip bezoekt dan eerst Mont Saint-Michel en vrijdag spreken we af in Honfleur, voordat we samen de landingsstranden gaan bezoeken. Zaterdag rijden wij naar de Ardennen om een verjaardagsBBQ van een heel goede kennis bij te wonen. Een reisverslag, foto's en filmpje volgen nog!
Over & out!
Vorige week kreeg Kevin een brief in de bus van de DIV. Hij werd verzocht om een attest van de producent met vermelding van de kilowatt door te sturen. Doorsturen? Hahah ... wij reden er gewoon naartoe. Knallen over de A12 tot in hartje Brussel. Wisten jullie dat daar een pagode staat? Nou ... ze hebben ons niet echt kunnen helpen omdat de persoon die met Kevin zijn aanvraag voor het gelijkvormigheidsattest bezig is, niet aanwezig was. Maar tjah, nu weten wij dat het attest van Honda op zijn bureau ligt. Stiekem hopen wij dat Kevin zijn papieren binnenkort in de bus zal vinden.
Bij Wouter en Jan van Mojomoto
Vorige zondag zijn we op bezoek geweest bij deze twee oversympathieke heren. Zijnde onze sponsoren, had ik bij hen een kettingsetje en stalen remleidingen besteld bij hen. Binnen de week lag alles klaar. We hadden om 11 uur in de ochtend afgesproken aan de werkplaats van Wouter. Philip besloot om mij te begeleiden tot daar met zijn machtige BMW R1200GS. Ik, ik ging met mijn rode draak de oude Suzuki.
Wouter begon meteen met de oude leidingen te vervangen. Overal zaten scheurtjes. Je kan zeggen dat de remleidingen meer onder druk kwamen, dan de remklauwen zelf. Ondertussen was Jan bezig met de ketting. Dat ging niet zo best, omdat we even een bout niet los kregen van het deksel over het klein tandwiel. Met een slagschroevendraaier kwam alles goed. De oude ketting moest worden doorgeslepen. Ik had mij dan ook vrijwilliger gesteld om de verlengkabel even vast te houden. Nou ik moet toegeven, ik ben geen grote fan van vonken en het geluid van een slijpschijf. Doet me telkens denken aan mijn tandarts. De leidingen moesten worden ontlucht. Met de hulp van een vriend van het duo waren de remmen na 20 minuten vrijwel ontlucht. Wat een karwij, en wat heb ik liggen pompen aan die remhendel ... tsss :D
Serieus, vakmanschap en service van de mannen van mojomoto.be! Klasse! Mijn motor rijdt beter en remt veel beter. Dit geef mij weer vertrouwen in mijn oude rode draak. Hij spuuwt geen vuur, maar wel olie. En ik? Ik voel me toppie!
Normandië
Met een lang weekend in aantocht, hebben wij een tripje geplanned naar Normandje. Philip vertrekt donderdag al, terwijl Kevin en ik vrijdag aansluiten in Honfleur. We verblijven in Bricqueville in een B&B.
Philip bezoekt dan eerst Mont Saint-Michel en vrijdag spreken we af in Honfleur, voordat we samen de landingsstranden gaan bezoeken. Zaterdag rijden wij naar de Ardennen om een verjaardagsBBQ van een heel goede kennis bij te wonen. Een reisverslag, foto's en filmpje volgen nog!
Over & out!
Abonneren op:
Reacties (Atom)